Thailand met Sietske, Tom én Bram!

Hello everybody!

Het laatste wat ik vorige keer vertelde was dat we in Penang waren, een groot eiland bij Maleisië. Alweer een maand geleden! We zijn uiteindelijk bijna een week op Penang gebleven omdat het zo’n leuk eiland was. Gezellige stad, leuk hostel met coole mensen, lekker eten, scooter rijden, etc! We hadden een groep mensen leren kennen waarmee we leuke dingen ondernamen en bijna elke dag gingen we eten op de Foodmarket. De laatste dagen zijn we nog twee keer naar Little India geweest. Echt een soort India in Maleisie met heerlijk eten (kip tandoori en naan) en allerlei leuke prullaria winkeltjes. Ik heb ook nog een echte Indiaanse hennatattoo laten zetten op mijn hand+arm, erg mooi! Ook lieten Sietske en ik onze wenkbrauwen epileren door middel van een speciale techniek met 3 touwtjes, ik had hier nog nooit eerder van gehoord maar het werkte goed!

In Penang was het nog even de vraag wat we wilden doen, al naar Thailand of toch nog naar de Perhentians (eilanden bij Maleisië). We besloten uiteindelijk om naar Thailand te gaan, onze eerste bestemming zou Ko Phagnan worden! Het was een flinke reis daar naar toe maar na 18 uur in (nacht)bussen, wachten en op de boot waren we er! We hadden van tevoren al geboekt omdat het druk scheen te zijn in verband met de fullmoonparty, dat was wel fijn want nu konden we gelijk naar ons guesthouse worden gebracht zonder eerst een guesthouse te moeten zoeken met die zware backpacks op!

We zaten in een mooi bungalowtje aan een rustig strand, lekker relaxed! De eerste avond zijn we naar de jungleparty geweest, een groot feest in een soort achteraf gelegen jungletuin. Het was erg leuk! De volgende dag was dan de beruchte fullmoonparty! We hadden ons helemaal uitgeleefd met de gekleurde neonverf, onze gezichten en armen geschminkt. Helaas is het van echt partyen nooit gekomen. Tom had al een paar dagen erg last van zijn buik en dit werd steeds erger. Hij wilde toch graag naar de fullmoonparty, maar eenmaal daar werd het zo erg dat we naar het ziekenhuis zijn gegaan. Hij moest opgenomen worden om wat extra vocht binnen te krijgen via het infuus. Bij het ziekenhuis waren de mensen erg aardig. Het was apart om daar juist op dat moment te zijn, want de we zagen verschillende mensen die zich helemaal laveloos hadden gezopen binnen gebracht worden. Sietske en ik lieten Tom achter in de goede handen van de zustertjes en gingen toch nog even een kijkje nemen op het strand, waar de party plaats vond. Het zag er heel vet uit, iedereen verkleed in- en beschilderd met neonkleuren, een vol strand met feestende mensen! Er waren verschillende barretjes en eetkraampjes en verschillende soorten muziek. Sietske en ik aten nog even een maiskolf en een pizzapunt terwijl we het hele feestgedruis aanschouwden, het was grappig om met onze nuchtere hoofden daar tussen te staan. In de partymood waren we niet echt meer, dus na een tijdje gingen we naar huis.

De rest van de dagen op Ko Phagnan hebben we relaxed aan gedaan, Tom mocht na 2 nachten in het ziekenhuis gelukkig weer naar huis. Toen vonden we het tijd voor het volgende eiland, Ko Tao! Dit is een kleiner eiland naast Ko Phagnan. Echt heel mooi, witte stranden, blauwe zee, palmbomen, etc! We zijn hier nog 3 dagen geweest en hebben vooral lekker aan het strand gelegen, lekker gegeten en gedronken en vuurshows bekeken aan het strand. En toen was het alweer tijd voor onze terugreis richting Bangkok!

Eerst met de boot en vervolgens met de nachttrein gingen we weer op weg naar de hoofdstad, de plek waar we onze reis ook begonnen! Helaas verliep deze reis minder soepel, in plaats van om half 11 ’s avonds vertrok de trein pas om 04.15 ’s nachts. We hebben dus eerst nog heel wat uurtjes moeten doden in het saaie stadje Chumpon, waar de trein vanuit vertrok. Gelukkig waren we de volgende middag in Bangkok! We verbleven weer in het guesthouse waar we eerst ook hadden gezeten en alles voelde weer helemaal vertrouwd! Voor Sietske en Tom waren dit de laatste dagen voordat ze weer naar huis zouden gaan. Er moesten dus souvenirs gekocht worden! We hebben lekker Khao San Road afgestruind en ik heb ook nog wat nieuwe hemdjes gekocht, want de mijne ben ik na 3 maanden onderhand wel beu!

En toen was het zover, op dinsdag 2 juli kwam Bram dan eindelijk aan in Bangkok! Hij landde om half 1 ’s middags en ik ging hem alleen ophalen. Na wel 10 keer gevraagd te hebben bij welke aankomsthal ik moest gaan staan (waar ik uiteindelijk natuurlijk alsnog veel te vroeg stond), zag ik hem na een uur wachten de deur doorkomen! Yeaaaah!!! Het was heel gek maar natuurlijk ook heel fijn om elkaar na 3 maanden weer te zien! Ik wist dat hij zou komen, maar toch besef je het pas echt als hij er echt is. Heel raar in het begin om weer bij elkaar te zijn, maar super leuk natuurlijk! Die dinsdag en woensdag waren de laatste twee dagen van Tom en Sietske. We hebben nog gezellig met z’n vieren door de stad gelopen, gegeten en we zijn nog een keer naar de Dome geweest, die hele hoge toren met uizicht over heel Bangkok. En toen was het tijd om afscheid van hen te nemen, ook weer heel gek. We zijn 3 maanden lang 24/7 bij elkaar geweest en nu gingen zij weer naar huis, terwijl ik nog een dikke maand in Thailand zou blijven. Het was een super coole tijd, deze drie maanden met z’n drieën, die ik nooooit zal vergeten!!!!!!!!

Die donderdag was dus de eerste dag dat Bram en ik alleen waren. We hebben sightseeing in Bangkok gedaan en zijn met een tuktuk langs verschillende tempels gereden. Weer erg mooi om te zien! Bij een super mooie grote tempel met een gouden liggende buddha van wel 50 meter lang, raakten we in gesprek met een jonge monnik. Hij heeft ons veel dingen verteld over het Buddhisme en hoe het is om een monnik te zijn, erg interessant!

De volgende dag lieten we onze backpacks achter en zijn we met een kleine rugzak met de trein naar Ayutthaya gegaan. Bij aankomst regende het echt super hard, een tropische stortbui zoals ik die nog nooit had gezien! Niet normaal! We hebben deze eerste dag dus niet veel kunnen zien. De volgende dag hadden we een scooter gehuurd en zijn we zelf langs verschillende mooie tempels gereden. Ik was al in Ayutthaya geweest, maar er zijn hier zo veel tempels dat ik ze nog lang niet allemaal gezien had! Deze middag moesten we weer terug met de trein naar Bangkok, want hier zouden we ’s avonds de nachttrein pakken richting het zuiden! Bram wilde graag eerst even ‘echt’ vakantie houden: relaxen en bijkomen op een heerlijk tropisch eiland! We wilden eigenlijk naar Ko Phi Phi, maar omdat het weer daar niet zo best bleek te zijn besloten we om naar Ko Tao te gaan. Hier was ik inderdaad niet zo lang geleden nog geweest, maar in de dagen dat we er waren, hebben we niet zoveel gezien van het eiland. Ik vond het dus helemaal niet erg om hier nog eens naar terug te gaan! Zeker aangezien je op dit eiland erg mooi kan snorkelen. Dit is iets wat Bram en ik graag wilden doen! In totaal zijn we twee middagen gaan snorkelen. Eerst met een georganiseerde boottour, waarbij ze ons op de vijf mooiste plekjes in het water lieten om te snorkelen. De ene plek was nog mooier dan de andere. De rotsen onder water waren helemaal bedekt met allerlei vormen en kleuren koraal. Daartussen zwommen allemaal verschillende soorten vissen, klein en groot, in allerlei kleuren en soms in grote scholen van wel een half miljoen vissen bij elkaar! Ook was er een plek waar je haaien kon zien, sommige mensen hadden deze ook inderdaad gezien, maar wij helaas niet. Daarom vertrokken we de volgende dag zelf met de brommer naar het zelfde strandje, shark bay, om nu hopelijk wel de haaien te spotten. Opnieuw hebben we twee volle uren rondgedobberd in deze geweldige onderwaterwereld. We zagen veel verschillende vissoorten die we gister nog niet gezien hadden en ook het koraal was weer adembenemend. Over adembenemend gesproken, in deze twee dagen heb ik ongeveer vier liter zeewater door mijn snorkel gedronken… Dat terzijde hebben we de haaien helaas niet kunnen spotten. Misschien maar goed ook, want ik vond het eigenlijk ook best eng haha.

Voor de gezelligheid en de afwisseling gaat Bram nu een stukje typen over zijn/onze belevenissen hier in Thailand!

Bram: Twee weken geleden zat ik nog in Nederland, nu heb ik alweer zoveel mee gemaakt dat ik niet eens weet waar te beginnen. Nouja, laten we maar beginnen in Nederland.
De voorstellingen zaten erop, de verslagen waren ingeleverd, het visum was geregeld en het vliegticket lag klaar. Op vrijdag nog even de laatste dingen voor school regelen, zaterdag mijn spullen pakken en zondag nog afscheid genomen van vrienden, zodat ik maandag dan echt kon vertrekken. Een raar idee; na drie maanden zonder Leoni in Nederland te hebben gezeten, ging ik haar eindelijk weer zien en dan nog wel in het verre Thailand! De dertien uur durende vlucht ging helemaal goed en zo kwam ik vol zenuwen en zin aan in Bangkok. Over enkelen minuten, na wat controles, stempels en het halen van mijn backpack zou ik haar eindelijk weer zien… en daar kwam ze op me af gerend, echt zoals bij hello goodbye! Een fijn en warm weerzien!


Samen gingen we naar het hostel, waarna we samen met Tom en Sietske gingen eten. De eerste indrukken: druk, veel mensen, nog meer auto’s, heel veel kleuren en heerlijke geuren (op de autogassen na). Een heerlijke curry werd mijn eerste echte Thaise avondmaal, terwijl Tom voorzichtig een bordje rijst at, hopelijk zal ik niet ziek worden..
Met z’n drieën hebben ze me de stad laten zien, de winkeltjes met alle kleuren hemdjes, alle eettentjes langs de weg, de welbekende tuktuk en de files en het Dome hotel uit de film the hangover met een prachtig uitzicht over heel Bangkok.
Die donderdag vertrokken Sietske en Tom, met enige tegenzin, naar huis… Wat ik, na slechts twee dagen, al goed kon begrijpen.


Vanaf dat moment waren Leoni en ik samen gaan sightsee-en in Bangkok, toen naar de tempels in Ayuthhaya en daarna naar Ko Tao, het eiland waar Leoni net al over vertelde. Leuke details zijn:
Dat we samen in een knus huisje rechtstreeks aan zee zaten, met een prachtig uitzicht over de baai vanaf onze eigen kleine veranda.
Dat we een brommer hebben gehuurd en daarmee naar alle prachtige viewpoints en kleine strandjes zijn gereden.
Dat ik één hele dag met buikpijn en alles erop en eraan op bed heb gelegen.
Dat we hebben leren ‘poolen’ van een bareigenaresse en dat we nu echt super goed worden.
Dat het ons is gelukt om één hele dag alleen maar aan het strand te liggen, te zwemmen, te lezen en te niksen. (Alles wat leuk leek, wilden we meteen gaan doen).
Leoni: Dat Bram mee mocht dansen in een lady-boy-show! :D


Na het full-time chillen in Ko Tao gingen we naar Ko Phagnan voor de ‘half-moon-party’. Nadat we ons klaar hadden gemaakt en helemaal hadden beschilderd met lichtgevende verf, opende ik de deur van ons huisje aan zee en zei: ‘Ik zie een bliksemflits…’. Nog geen seconde later begon het te regenen en te waaien. Dat bleef zo tot één uur in de nacht… Toen gaven we op. Helaas, geen moon-party voor ons en alweer niet voor Leoni…
Wel zijn we de volgende dag vol enthousiasme gaan kajakken en hebben we gepicknickt op een kleine strandje van een onbewoond eiland. Daar hebben we samen gefantaseerd over ‘Expeditie Robinson’ en hoe dat dan zou zijn.
Daarna sprongen we weer in onze kayak om over de hoge golven van de zee terug te peddelen. Die dag leek dat een heftig avontuur, maar dat veranderde toen we de volgende dag op een heuse speedboot zaten die net iets harder, over net iets hogere golven raasde. 60 minuten lang klapte de voorkant van de speedboot op de golven, een heftige rit. Maar deze werd beloond met een adembenemend zeeschap(landschap) met meer dan 40 kleine eilandjes. Eerst gingen we snorkelen, maar in vergelijking met het onderwaterleven van Ko Tao, viel het hier een beetje tegen. Gelukkig kwamen we daarna op een ander eiland aan waar je de mogelijkheid had om te gaan kajakken of te gaan wandelen. Iedereen ging kajakken, maar Leoni en ik hadden dat gister natuurlijk al gedaan en gingen voor de wandeling die je zeer zeker niet op slippertjes kon doen. Een steile beklimming over wortels van bomen en puntige rotsen volgde. Met behulp van een touw waren we binnen 30 minuten boven. Een beetje buiten adem en een rood hoofd, maar wel een ongelooflijk mooi uitzicht over alle eilanden! Maar met een georganiseerde tour moet je altijd op de tijd letten, dus we moesten weer snel terug naar beneden voor het volgende eiland. Daar aangekomen keek de rest hun ogen uit bij een viewpoint die honderd keer minder mooi was dan die wij net hadden gezien. Daar konden wij stilletjes van genieten.
De speedboot-reis, terug naar het eiland, ging gelukkig sneller en rustiger dan de heen weg. ’s Avonds nog even skypen met Sietske en mijn zus Josje en vroeg naar bed. Dit omdat we de volgende morgen, donderdag 18 juli, vroeg opstonden om met de brommer ook dit eiland nog te verkennen, voordat we om 12.30 de boot zouden nemen naar het vaste land om vanuit daar de lange route naar Chiang Mai af te leggen. (Een reis van uiterst zuid naar uiterst noord). Na het zien van wat olifanten, een rivier, de jungle en een klein wit strandje reden we weer terug naar het hostel. Hiervoor hadden we gelukkig ruim de tijd genomen, want halverwege de route klapte de achterband van de brommer. Deze moesten we nog snel laten maken bij een klein huisje langs de weg waar ‘bike reparation’ stond.


Gelukkig kon de man de binnenband meteen vervangen en binnen 30 minuten waren we weer onderweg. We waren op tijd bij het hostel, op tijd bij het inleveren van de brommer, op tijd bij de boot, de boot zelf was echter te laat. Maar na een uur wachten konden we op de boot en kwamen we er ook al snel achter waarom de boot te laat was. Op zee regende en waaide het erg hard en werd de boot bestuurd door hoge golven. Alhoewel we gister al zoiets hadden meegemaakt op de speedboot was dit toch een beetje eng, zeker aangezien de bootreis vier uur duurde. Maar alles kwam goed, we kwamen heelhuids aan op het vaste land, namen daar direct de bus naar Surat Thani. Na twee uur in de bus te hebben gezeten, twee uur te hebben gewacht en gegeten in Surat Thani, namen we de nachttrein naar Bangkok. Een reis van twaalf uur, maar gelukkig konden we slapen. Hoewel je om de zoveel tijd weer wakker word door de schommelingen of door de kou van de airco. In Bangkok aangekomen konden we, door een vertraging bij nachttrein, direct instappen in de trein richting Chiang Mai. Ook dit was een twaalf uur durende reis, alleen dan overdag en op een stoel. Met lezen, kaarten, slapen en dit verslag typen hebben we ons enigszins weten te vermaken. Maar de trein reed erg langzaam, waardoor hij er nog eens drie uur langer over deed. Dit kwam doordat twee dagen daarvoor een trein van het spoor was gevallen, ook op de weg tussen Bangkok en Chiang Mai. Wij zijn ook langs deze trein gereden… Heel apart en best beangstigend, maar we zijn, na een reis van 36 uur, veilig en gebroken aangekomen in Chiang Mai! ( je kan beter van Tilburg naar Bangkok vliegen, dat gaat sneller!)


Hier gaan we ongeveer twee weken rond hangen, een trekking doen, Thais leren koken en leren masseren, een olifanten trekking doen, een Thailboxwedstrijd bijwonen en sowieso weer alles verkennen met een brommertje!


Dit waren mijn belevenissen, hopelijk vonden jullie ook dit leuk om te lezen.
Dan ga ik nu weer aan mijn voet vol muggenbulten krabben.


Heel veel groetjes van ons en tot de volgende keer!