Vietnam!

Hallo!

Vorige keer nog in Cambodja, nu alweer weg uit Vietnam! De tijd gaat snel! Vorige keer vertelde ik nog dat we opeens alle drie ziek waren geworden. Dit duurde gelukkig maar één dag, dus gelukkig konden we de volgende dag alsnog de bus naar Vietnam nemen!

In de bus leerden we een Nederlands/Antilliaans meisje kennen, Kennia. Samen met haar hebben we een taxi gezocht en daarna ook een hostel, waar we een kamer met haar deelden. Erg gezellig!

De eerste dag in Vietnam (we verbleven in Ho Chi Minh City, de grootste stad van het zuiden van Vietnam) hebben we wat uitgeslapen, de stad verkend en wat dingen geregeld. We zijn de dag daarna naar de Cu Chi tunnels geweest. Dit heeft met de oorlog die in Vietnam is geweest te maken, het zijn hele ondergrondse gangenstelsels waar de Vietnamese mensen schuilden voor de Amerikanen. Hier was ik vier jaar geleden ook al geweest en ik vond dit toen erg interessant en mooi om te zien! In vier jaar tijd kan blijkbaar veel veranderen, want het is nu één grote uitgemolken toeristische attractie geworden. Allemaal touringbussen vol grote groepen mensen, alle uitleg moest snel snel snel want dan kwam er alweer een volgende groep mensen aan. Ik had het idee dat ik nu de helft minder gezien heb dan de vorige keer. Erg jammer! Ook werden we op de heenweg bij een ‘gehandicapten’werkplaats gedumpt (samen met nog 125409824 anderen toeristen), je kan zien hoe ze schilderijtjes maken en daarna kom je in een gigantische winkel waar je alles voor veel te hoge prijzen kan kopen. Ik vind het wel slim dat ze dit doen maar ik houd echt niet van dat massatoerisme.

Om te ontsnappen aan het massatoerisme besloten we om een paar dagen naar de Mekong Delta te gaan. Dat is een gebied in zuid Vietnam met veel rivieren, natuur en kleine dorpjes. De goedkoopste manier om daar te komen was door met een toeristentrip daar heen te gaan, goedkoper dan alleen een enkeltje met de bus! Dat deden we toen maar. Het was handig om er zo te komen, maar het is ook weer erg commercieel en je ziet niet veel van de echte Mekong Delta. Deze trip was om 3 uur afgelopen, we hebben toen de bus genomen naar Can Tho en daar een hostel gezocht en nog lekker gegeten ’s avonds.

Via de eigenaar van ons hostel hadden we een trip geregeld naar de drijvende markt waar Can Tho om bekend staat. Dit betekende wel dat we de volgende dag om 5 uur op moesten staan! De markt is namelijk op zijn drukst tussen 6 en 8 uur ’s ochtends. We zaten met z’n drieën in een klein bootje, een vrouw bestuurde het bootje en er was nog een jongetje van 7 jaar mee, Bi. We zijn eerst naar de grootste drijvende markt gevaren. Er liggen heel veel bootjes in het water en ze verhandelen vooral groente en fruit. Dit is erg leuk om te zien en tussen te varen! Na deze drijvende markt gingen we een kleiner riviertje in en daar gingen we aan land. Het jongetje, Bi, was onze gids. We moesten met hem meelopen en hij bracht ons naar een werkplaats waar ze een soort pannenkoeken van rijst aan het maken waren. Ook waren er daar allemaal varkentjes, ook met biggetjes, super schattig!
Daarna vaarden we weer verder naar een ander stuk drijvende markt. De vrouw van de boot kocht ananas en watermeloen voor ons, lekker! We vaarden weer verder en gingen nu door kleinere riviertjes door de mangrove. Het was dichter begroeid en af en toe zag je huisjes en mensen die in de weer waren met wassen, boten repareren of zwemmen. Na een tijdje varen gingen we weer aan land en Bi ging weer met ons mee. We liepen over kleine paadjes, zagen mensen in hun huisjes, rijstvelden, fruitbomen, spelende kinderen, allerlei dieren, echt het lokale leven! En geen andere toeristen! We hebben ongeveer een half uur gelopen en we kwamen toen bij een mooi plaatsje aan om te eten. Een vrouw dropte haar twee jarige kind op de stoel naast mij. Het was een heel grappig meisje. Ze vond mij helemaal interessant, en dan vooral mijn armbandjes, tas en zonnebril. Ze probeerde mijn zonnebril bij zichzelf en bij mij op te zetten, heel schattig! Na de lunch kregen we nog een rondleiding in de fruittuin en mochten we allerlei dingen proeven. Hierna weer door de mangrove gevaren, dat is heel mooi met mooie bomen met grote wortels. We zagen wel een dode puppy voorbij drijven  Daarna vaarden we weer over de grote rivier (de Mekong) terug naar Can Tho. Het was een mooie trip!! ’s Middags zijn Sietske en ik nog even naar het postkantoor gelopen en ’s avonds zijn we nog over de markt gelopen waar ik mijn derde zonnebril kocht in vijf weken tijd (gelukkig kost het hier toch allemaal niks).

De volgende dag (10 mei) begon onze 3 daagse roadtrip op scooters door de Mekong Delta! We hadden twee scooters gehuurd, konden onze backpacks bij het hostel laten liggen (nu hoefden we alleen een rugzak mee te nemen) en hadden een route uitgestippeld met de plaatsen waar we wilden overnachten. De eerste nacht wilden we doorbrengen in Vinh Long, dus gingen we die richting in. Het was alweer even geleden dat ik scooter had gereden maar gelukkig ging het goed en het is echt leuk! Onderweg naar Vinh Long hebben we een paar leuke stops gemaakt. Eerst om te eten, maar omdat ze geen Engels spreken en er ook geen Engelse menukaart is, is dat nog een leuke uitdaging om duidelijk te maken wat je wilt hebben! Gelukkig is er in veel restaurantjes een open keuken dus gingen we deze maar in om precies aan te wijzen wat we wel (rijst, ei) en niet (Chinese peterselie, dat is zo vies, het smaakt naar zeep en plastic en ze gooien het overal doorheen! Je eten is dan dus verpest.) wilden hebben. We zijn ook nog gestopt op een marktje. De mensen keken alsof ze nog nooit Westerse mensen hadden gezien, ze vonden het erg grappig en moesten allemaal lachen. Waarschijnlijk vooral om hoe we keken naar alles wat er lag; kippenkoppen, geslachte ratten, kippenpoten en half stikkende krioelende vissen.

Onze volgende stop was bij een school! Bijna alle kinderen liepen buiten en ze werden echt hysterisch! Ze vonden ons heel interessant en liepen ons steeds achterna, ze lachten en praatten. We kwamen een leraar tegen die gebrekkig Engels sprak, hij wilde ons wel een rondleiding geven. Het was een secundairy school, voor kinderen van 10 tot 14 jaar. Het was een grote school met 900 leerlingen en het zag er netjes uit, wel zaten de kinderen met 35 tot 42 kinderen in de klas. Het was leuk om te zien hoe het er allemaal uit zag en hoe de kinderen op ons reageerden. Na de school doorgereden naar Vinh Long en hier een hotel gezocht. We zijn nog over de super grote, drukke markt gelopen waar ze ook weer van alles en nog wat hadden. Een lekker ijsje op aan de Mekong terwijl we naar de zonsondergang keken en super veel vleermuizen zagen vliegen die insecten vingen die vlak boven het water vlogen. Wat je trouwens niet door hebt op een scooter is dat het zo warm is, door de wind die je heel de tijd voelt onder het rijden. ’s Avonds zagen we hiervan het resultaat; we hebben nu alle drie een mooi kort broekje in onze benen gebrand staan haha.

De volgende dag weer vroeg op om onze trip te vervolgen, nu richting Tra Vinh! Toen we een tijdje aan het rijden waren (ik zat bij Tom achterop) kwam er opeens een man langs ons rijden. Het eerste wat ik dacht was ‘shit, politie!’, omdat ze in Ho Chi Minh tegen ons hadden verteld dat we geen scooters konden huren omdat je dan een Vietnamees rijbewijs nodig had. We konden de man niet zo goed verstaan maar uiteindelijk konden we eruit opmaken dat hij vroeg of we ‘busy’ waren en of we misschien ‘free time’ hadden. Hij wilde graag met ons koffie drinken om beter Engels te leren spreken! Dit leek ons wel gezellig dus zijn we achter hem aangereden naar een cafeetje. We hebben wat gedronken en gezellig zitten kletsen. Hij was grafisch ontwerper en vertelde van alles en was ook heel geïnteresseerd in ons. De Vietnamese mensen vind ik trouwens allemaal heel aardig! Als we bijvoorbeeld even niet wisten welke richting we op moesten rijden en we de weg vroegen, stelden ze vaak voor om een stuk voor ons uit te rijden zodat we op de goede weg kwamen.

Na een weer een tijdje gereden te hebben door het mooie, groene landschap vol riviertjes, bruggetjes, huisjes, koeien, palmbomen en bananenbomen stopten we even om wat water te drinken. We kwamen toevallig uit bij een varkensstal, hier even rondgelopen wat wel grappig was om te zien. Rond 2 uur kwamen we aan in Tra Vinh, we zochten eerst een hostel en bestelden daarna weer met handen en voeten ons eten. Daarna weer even wat rondrijden in de omgeving! Tra Vinh staat bekend om de vele Cambodjaanse tempels die hier staan, bijna 30 procent van de inwoners hier is Cambodjaans. We hebben een mooie kleurrijke tempel bezocht en ook nog een pagode. Dat is een plaats waar monniken leven. We kregen hier een rondleiding van een Cambodjaanse student en we zagen de slaapplaatsen van de monniken, de tempel en klein museumpje.

Na dit bezoek besloten we de kleinere weggetjes te nemen. Je komt dan gelijk in het boeren leven terecht. Rijstvelden, veel dieren en kleine huisjes. Erg leuk om hier rond te rijden! We stopten bij een paar huisjes. De mensen vonden het helemaal geweldig dat we kwamen kijken, we kregen een rondleiding door een huis en langs de hele beestenboerderij. Binnen no time stonden er drie keer zoveel mensen omdat wij er waren haha. Ze zijn heel vriendelijk en gastvrij! We hebben een hele tijd rondgereden over de kleine weggetjes en zijn daarna nog een keer gestopt bij een huis waar ze aan het volleyballen waren. Ook hier weer een rondleiding in het huis (hier staat trouwens niet veel in, het is erg klein, donker en sober), er werden stoelen voor ons gepakt en het hele dorp rukte uit om naar ons te komen kijken. Ze moesten allemaal lachen en ze praatten tegen ons, maar hier begrepen wij natuurlijk niks van maar we lachten maar vrolijk mee. Toen Sietske weer weg wilde rijden op haar scooter viel te om in de (droge) sloot, dat was natuurlijk helemaal de grap van de dag voor hun! Ze moesten super hard lachen (en ik stiekem ook).

’s Avonds was er voor ons ook nog een leuke grap in het hotel. We hadden echt een super mooie kamer, misschien wel de mooiste en schoonste tot nu toe! Tot Sietske een kakkerlak ontdekte. En nog één. En nog één. Uiteindelijk wel vier, en groot ook! Ieeeh! Gauw iemand van het hotel gehaald met insectenverdelger. Maar dit wekte alleen nog maar meer insecten op helaas. Er kwamen uit een spleet langs de muur een heleboel kleine vliegende torretjes, bah! En toen, van achter het gordijn, mij grootste angst: een super dikke grote spin van wel 10 cm! Ik sprong op bed en werd echt hysterisch!! We pakten gauw onze spullen en zeiden dat we niet in deze kamer wilden verblijven. Gelukkig kregen we een andere kamer, die ik niet inging voordat de mensen van het hotel hem van boven tot onder geïnspecteerd hadden op vieze beesten. Ze spoten ook nog met insectenverdelger maar gelukkig kwam er deze keer niks tevoorschijn en konden we toch nog met een gerust hart gaan slapen.

De volgende dag kwamen we erachter dat onze uitgestippelde route niet helemaal klopte. We wilden namelijk van Tra Vinh weer terug naar Can Tho (het beginpunt, waar ook onze backpacks nog lagen) alleen bestond deze weg niet. Er zat niks anders op dan weer dezelfde route terug te nemen, dus via Vinh Long weer naar Can Tho. We hadden deze keer best doorgegast omdat het toch best een eindje rijden was! We waren om 4 uur al in Can Tho en we besloten om diezelfde dag nog de bus terug te pakken naar Ho Chi Minh City. We waren nu ’s avonds laat in Ho Chi Minh City en hierdoor konden we de volgende ochtend al vertrekken naar onze volgende bestemming, Mui Ne. Dit is 5 uur rijden naar het noorden en ligt aan zee.

Op 13 mei vertrokken we met de bus naar Mui Ne. Tot mijn grote blijdschap was het een slaapbus, met drie losse bedjes naast elkaar en niet zo krap. Zo kon ik lekker slapen en lezen, de tijd ging snel en voor ik het wist waren we er al! Mui Ne is eigenlijk één lange straat langs de kust met allemaal resorts, guesthouses, restaurantjes en winkeltjes. Een resort kunnen we sowieso niet betalen en een guesthouse aan de kant van de zee is al gauw 20 dollar duurder dan aan de andere kant van de straat. We vonden een mooi guesthouse voor 15 dollar aan de niet-zee kant.
Het nadeel is dat elk resort en guesthouse een eigen stuk strand heeft, er is niet echt een openbaar strand. We zijn die middag dus een resort binnengesneakt en deden net of we daar verbleven. We hebben heel de middag heerlijk in de tropische omgeving bij het zwembad gelegen, dat uitkeek over het strand. De zee was alleen wel erg wild! De golven waren super sterk en de stroming erg hard! Ik durfde er niet goed in te zwemmen want dan werd je helemaal meegesleurd.

De volgende ochtend wilden we weer bij hetzelfde resort naar binnen gaan als waar we gisteren lagen. We hadden onze handdoeken al op de bedjes liggen, toen er iemand van het resort naar ons toe kwam. Of betalen, of wegwezen! Dat is nou jammer! Gelukkig vonden we een ander resort waar het wel lukte en zo hebben we toch nog bij het strand en zwembad kunnen liggen.

Om twee uur moesten we weer bij ons guesthouse terug zijn want we werden door een Jeep opgehaald voor de ‘Sandtour’. We gingen eerst naar de ‘Fairystream’ en ‘The Red Canyon’. Dit is een stroompje waar je door heen loopt door mooie natuur en grote, rode rotsen en rood zand. Erg mooi! Daarna gingen we naar ‘The White Dunes’, een soort Loonse en Drunense duinen alleen dan veeeeel groter en zonder bomen. We zijn op een hoge heuvel geklommen en vanaf daar had je een heel mooi uitzicht over de witte zandheuvels en de omgeving! Na deze duinen gingen we de zonsondergang bekijken bij ‘The Yellow Sanddunes’. Ook weer erg mooi om te zien! We hebben ’s avonds nog lekker verse vis gegeten aan zee.

Helaas moesten we de volgende ochtend alweer terug naar Ho Chi Minh City, onze laatste dag Vietnam! Wat is het snel gegaan! We zijn ’s middags nog naar grote winkelcentrums en de chique buurt van HCMC geweest. Ze hadden de duurste merken zoals Chanel, Dior, Jimmy Choo, Versace, etc! Zo gek om in toch een best arm land opeens zoveel luxe te zien! In een warenhuis bij de make up afdeling vroegen ze of ik opgemaakt wilde worden. Dat leek me wel grappig, drie man sterk hielden zich met mijn hoofd bezig. Het was best mooi geworden alleen wel typisch Aziatisch, de foundation en poeder waren namelijk veel te wit voor mijn hoofd. Hier in Azie willen ze het liefst allemaal zo wit mogelijk zijn, dat is een teken van rijkdom. Heel de beautyschappen liggen vol met whiteningproducten, in alle crèmes, douchegels, en make up zit whitening om maar zo wit mogelijk te worden. En dat terwijl wij ‘blanken’ allemaal ons best doen om lekker bruin te worden, omgekeerde wereld!

En toen was er alweer een einde gekomen aan Vietnam. Ook al heb ik maar een klein deel gezien, ik vind het echt een super mooi land met veel diversiteit en hele vriendelijke mensen. Ik raad het iedereen aan en wil er zeker ook nog naar terug!

Vandaag hebben we heel de dag gereisd, we vlogen namelijk van HCMC via Kuala Lumpur naar Bali. We zijn nu in Denpasar en het eerste wat we morgen doen is mijn visum regelen voor Thailand, voor als Bram hier is. Hopelijk is het niet teveel gedoe! Verder hebben we nog niet echt concrete plannen, we zien het allemaal wel! 

Mijn volgende update zal dus vanuit Bali of misschien Lombok zijn!

Tot de volgende keer! xxxxxxx